तिथीनुसार आहार, विहार आणि आचारसंहिता कशी असावी
प्रतिपदेला कुष्मांड (पेठा) खाऊ नका, कारण ते संपत्तीचा नाश करणारे आहे.
द्वितयाला बृहती (लहान वांगी किंवा काटेहरी) खाण्यास मनाई आहे.
तृतीयेला परवल खाल्ल्याने शत्रू वाढतात.
चतुर्थीला मुळा खाल्ल्याने धनाचा नाश होतो.
पंचमीला बेल खाल्ल्याने कलंक लागतो
षष्ठीच्या कडुनिंबाची पाने, फळे किंवा कडुनिंबाने दात घासल्याने मनुष्य नीच योनीत जन्म घेतो.
सप्तमीला ताडगोळे खाल्ल्याने रोग होतात आणि शरीराचा नाश होतो.
अष्टमीला नारळाच्या फळाचे सेवन केल्याने बुद्धीचा नाश होतो.
नवमीला दुधी हा अगदी गोमांसाप्रमाणेच वर्ज आहे.
एकादशीला घेवडा खाल्ल्याने, द्वादशीला मायाळू खाल्ल्याने किंवा त्रयोदशीला वांगी खाल्ल्याने पुत्राचा नाश होतो.
अमावस्या, पौर्णिमा, संक्रांती, चतुर्दशी आणि अष्टमी तिथी, रविवार, श्राद्ध आणि उपवास या दिवशी स्त्रियांशी संभोग करणे आणि तिळाचे तेल, लाल रंगाची हिरवी भाजी आणि पितळेचे भांडे खाणे वर्ज्य आहे.
रविवारीही आले खाऊ नये.
कार्तिक महिन्यात वांगी आणि माघ महिन्यात मुळा खाऊ नये.
सूर्यास्तानंतर तेलकट पदार्थ खाऊ नयेत.
ज्याला लक्ष्मीची इच्छा असेल त्याने रात्री दही आणि सातूचे पीठ खाऊ नये. ते नरकात नेणारा आहे.
डाव्या हाताने आणलेले किंवा दिलेले अन्न, शिळे तांदूळ, दारू मिसळून, उरलेले आणि कुटुंबातील सदस्यांना दिलेले नाही, स्वतःसाठी साठवलेले अन्न खाण्यायोग्य नाही.
जे भांडणात तयार झाले आहे, ज्याला कोणीतरी ओलांडले आहे, ज्यावर केस किंवा किडे पडले आहेत, ज्यावर कुत्र्याची दृष्टी पडली आहे आणि ज्याला दिले आहे. तिरस्कार जर तो निघून गेला तर ते अन्न राक्षसांचा भाग आहे.
गाय, म्हैस, शेळी यांचे दूध सोडून इतर जनावरांचे दूध टाकून द्यावे.
ब्राह्मणांनी म्हशीचे दूध, तूप, लोणी खाऊ नये.
लक्ष्मीवर प्रेम करणाऱ्या व्यक्तीने अन्न आणि दूध उघडे ठेवू नये.
डोक्याला चुकीच्या हाताने स्पर्श करू नका कारण सर्व आयुष्य डोक्याखाली आहे.
बसणे, खाणे, झोपणे, शिक्षकांना नमस्कार करणे आणि (इतर वरिष्ठ पुरुषांना) नमस्कार करणे – या सर्व गोष्टी वहाणा घालून करू नका.
जो घाणेरडे कपडे घालतो, दात स्वच्छ ठेवत नाही, खूप खातो, कठोर शब्द बोलतो आणि सूर्योदय आणि सूर्यास्ताच्या वेळी झोपतो, तो भगवान विष्णू असला तरी लक्ष्मीसुद्धा त्याला सोडून जाते.
उगवत्या सूर्याची किरणे, चितेचा धूर, म्हातारी स्त्री, झाडूची धूळ आणि पूर्णपणे न गोठलेले दही – हे दीर्घायुष्य हव्या असलेल्या माणसाने सेवन करू नये.
जप, स्वयंअध्ययन आणि अन्न-पाणी घेताना अग्निगृह, गोठ्याजवळ, देवता आणि ब्राह्मण यांच्याजवळ जोडे काढावेत.
झोपणे, जागे होणे, बसणे, उभे राहणे, चालणे, धावणे, उडी मारणे, पोहणे, भांडणे, हसणे, बोलणे, शरीरसंबंध आणि व्यायाम – या गोष्टींचा अतिरेक करू नये.
संध्या, जप, भोजन, दंत कार्य, पितृकार्य, देवकार्य, मलमूत्राचा त्याग, मूत्र, गुरूजवळ, दान आणि यज्ञ – या दोन्ही प्रसंगी मौन बाळगणारा स्वर्गात जातो.
अस्वीकरण/Disclaimer: इथे नमूद केलेली माहिती हि सद्भावनेने आणि केवळ सामान्य माहितीच्या उद्देशाने प्रकाशित केली आहे. या माहितीची पूर्णता, विश्वासार्हता आणि अचूकता याबाबत कोणतीही हमी देत नाही.सर्वकाहीमराठी या संकेतस्थळावर सापडलेल्या माहितीवर तुम्ही कोणतीही कारवाई करता ती तुमच्या स्वत:च्या जोखमीवर असते. सर्वकाहीमराठी संकेतस्थळाच्या वापराच्‍या संदर्भात तुमच्या कोणत्याही नुकसान आणि/किंवा हानीसाठी सर्वकहीमराठी जबाबदार राहणार नाही. सर्वकाहीमराठी कोणत्याही गोष्टीचा दावा करीत नाही याची वाचकांनी नोंद घ्यावी .
